4. Agus dúirt an nathair nimhe leis an
mbean: �Ní bhfaighidh sibh bás, ní bhfaighidh sin!
5. óir is eol do Dhia an lá a íosfaidh sibh
dá thoradh sin, go nosclófar bhur súile agus go mbeidh sibh cosúil le déithe agus fios na
maitheasa agus an oilc agaibh .�
6. Chonaic an bhean gur mhaith le hithe toradh an chrainn,
agus gur gheal leis an tsúil é agus gur dhíol dúile é ar son an fheasa a thug sé. Thóg sí,
más ea, cuid dá thoradh agus d�ith é; thug sí cuid de chomh maith dá fear a bhí ina
teannta, agus d�ith sé é .
7. Osclaíodh a súile araon agus chonaiceadar go rabhadar nocht
agus d�fhíodar duilleoga fige lena chéile agus rinneadar brait
íochtair dóibh féin .
|